Echtscheiding

Door: Ruth Willems

In mijn werk als psycholoog komt (echt)scheiding veel voor, maar mijn interesse in scheiding komt voort vanuit mijn persoonlijke situatie. Ik ben namelijk ook gescheiden. Niet van mijn man, maar van mijn ouders. Ik ben geboren in Zuid-Korea. Toen ik 1,5 jaar oud was, ben ik in een kindertehuis terechtgekomen en vanuit daar in Nederland geadopteerd. Door mijn adoptie heb ik mij in mijn werk verdiept in adoptie-gerelateerde onderwerpen zoals verlies, hechting, rouw en loyaliteit. Gevoelens van verlies zijn van invloed op hoe we over onszelf denken. Het kan leiden tot existentiële vragen en angsten. Ik merkte dat veel dezelfde vragen spelen bij adoptie en (echt)scheiding. Mag ik er zijn, ben ik goed genoeg? Waar ga ik wonen, met wie durf ik wat aan te gaan? Wat blijft er van mij over na dit verlies? Is dit een nieuwe kans of ben ik voor altijd verslagen? Ik zag zoveel overeenkomsten dat mijn adoptiewerk zich op een natuurlijke manier uitbreidde naar (echt)scheiding.

Het werken met mensen in scheiding viel me zwaar. Mede daarom begon ik mijn werk als psycholoog en mediator af te wisselen met het geven van trainingen. Tijdens de trainingen bleken veel andere professionals zoals pedagogen, maatschappelijk werkers ook te worstelen met scheidingszaken. Sommige professionals probeerden zelfs echtscheidingszaken te vermijden, zo gefrustreerd raakten ze ervan. 

Dit is begrijpelijk want werken met mensen in echtscheiding is vaak complex; er spelen vaak heftige emoties, vooral als er kinderen in het spel zijn. Scheiden is niet alleen afscheid nemen van elkaar maar ook van een toekomstbeeld. Daarnaast heeft de aanloop naar de scheiding toe ook vaak zijn sporen achtergelaten. Bij de meeste paren gaan er jaren van strijd, frustratie en tevergeefs hard werken aan vooraf. Hoewel een scheiding voor sommige mensen een positieve stap in hun leven is en misschien het beste wat ze hadden kunnen doen, geldt dat zelden voor het gehele systeem. Er wordt iets afgesloten en nooit is iedereen het er evenveel mee eens. Al deze gevoelens nemen mensen mee naar de spreekkamer. Daar zitten dan mensen die boos, verdrietig en uitgeput zijn. Desondanks moeten er beslissingen en afspraken worden gemaakt over zaken waarbij de belangen zeer groot en soms tegenstrijdig zijn.

Het gehele artikel is te lezen in editie 1 (2020) van TCC Magazine.