Scheiden in tijden van Corona

Door: Frauke van Hulten

 “Na acht jaar worsteling om eindelijk voor mezelf te kiezen en te scheiden, is daar ineens COVID-19, in de volksmond: Corona.”

Ondanks dat 40% van de huwelijken eindigt in een scheiding, blijft scheiden een taboe. Dat idee had Jantine in ieder geval toen ze jaren geleden voelde dat ze verder wilde zonder haar man. Want scheiden dat deed je niet. Vechten voor je huwelijk wel. Jantine: “Ondanks dat Marcel en ik tegen elkaar zeiden dat, als we geen kinderen hadden gehad, we al lang uit elkaar waren geweest, bleven we samen. Onze kinderen waren toen nog 3 en 6 jaar. Die jonge leeftijd heeft er zeker mee te maken gehad dat scheiden niet tot de opties behoorde. Maar wat ook niet hielp waren de oordelen over uit elkaar gaan. Ik weet niet of die oordelen in mijn hoofd zaten, of dat ze voortkwamen uit mijn gezin van herkomst, van vriendinnen, of uit de maatschappij, ik voelde ze. Scheiden is een zwaktebod.”

Slechte relaties volgens dr. Johnson

Jantine: “De reden dat ik vervreemd raakte van mijn man, was dat ik me gezien en gehoord voelde door andere mannen. Ik merkte dat andere mannen mij leuk vonden en tijd met me door wilden brengen. Ik voelde dat niet meer bij Marcel. Ik heb een keer toegegeven aan de verleiding intiem te zijn met een ander, maar niet met de intentie met hem verder te willen. Het was eerder nieuwsgierigheid of wellicht lust. Het rare was dat ik me niet schuldig voelde. Ik dacht over Marcel: jij bent er niet voor mij, waarom zou ik er voor jou moeten zijn? Deze escapade kwam aan het licht en dat was voor ons het startpunt van relatietherapie.”

 

Jantine en Marcel gaan in therapie bij iemand die de methode van Sue Johnson toepast in een groep. Volgens Johnson gaan slechte relaties, ruzies en discussies over het gebrek aan aandacht, vertrouwen, respect, erkenning en begrip. Relaties vervallen daardoor in drie vormen van ‘duivelse dialogen’. In haar boek Houd me vast, zeven emotionele gesprekken voor een (h)echtere relatie beschrijft ze deze ‘duivelse dialogen’.
Jantine: “Wat mij verbaasde was dat er een stel was zonder kinderen. Ik dacht meteen: ga lekker uit elkaar, doe dit jezelf niet aan. Er was ook een stel met kinderen die het huis al uit waren. Dezelfde gedachte: ga gewoon ieder je eigen weg. Ik moest er persoonlijk niet aan denken nog bij Marcel te zijn als de kinderen al de deur uit waren. Tegelijkertijd had ik ook de behoefte om ons huwelijk te redden. De therapie was goed voor ons. We kwamen patronen tegen waar we steeds tegenaan liepen. Wij communiceerden niet met elkaar en zijn eerder van de terugtrekkende beweging. Als je dat allebei doet, is dat wel de doodsteek voor de relatie. Wij hebben vier sessies gehad en namen toen de beslissing: wij gaan niet uit elkaar. Die beslissing was niet geheel uit liefde genomen. Het was nog steeds voornamelijk omdat ik het niet aan kon de kinderen niet iedere avond zelf in bed te leggen. En omdat hij het niet aan kon er niet samen te zijn voor de kinderen. Ik weet niet of dat een heel goede reden is om door te gaan met elkaar. Ik denk het niet.”

Opdat we leren van elkaar en elkaar kunnen inspireren.

Dit is het eerste artikel in een serie van 6 waarin we mensen ontmoeten die ondanks teleurstellingen, tegenslagen of nare spelingen van het lot toch de moed en de kracht hebben om door te gaan, positief te blijven, te leren en te genieten.

Het gehele artikel is te lezen in editie 3 (2020) van TCC Magazine.

Previous
Previous

Ervaring met Zorgtender: Ja, ik heb mijn zorgcontract binnen!

Next
Next

Je kunt maar het beste vrienden worden met MS